Pas op

Onderstaande teksten gaan over idealen, onrecht of wat ik heb meegemaakt. Het laatste vooral zit in mijn hoofd, niet als verzinsel, maar als pijnlijke malende zeurende klagende onrecht oproepende herinneringen. Ook nieuw onrecht komt aan de orde. Maar ook als ik blijer ben, schrijf ik wat ik vind. Let niet op de taalfouten. Let ook niet op de stijl of gebruik van lelijke woorden, ik ben ook maar een mens.

dinsdag 18 januari 2011

Recensie is geen smaad

Dus als ik een kunstenaar of toneelspeler met naam en toenaam helemaal tot op het bot afzeik in een recensie op een blog of in een krant en de artiest gaat failliet of heeft geen verkoop meer vanaf de publicatiedatum, dat aantoonbaar inderdaad komt door de recensie, dan kan de recensent strafrechtelijk en civiel worden vervolgd voor smaad. Ik denk het niet. Vrijheid van meningsuiting is echt belangrijker, hoe zielig ook voor de artiest. Mensen kunnen zich immers altijd zelf nog een oordeel vormen en hoeven de recensent niet klakkeloos te volgen.
Als een journalist een kamerlid betrapt naar eigen getuigenis op een strafbaar feit en alleen hij of zij heeft het gezien, dan mag de journalist dit gewoon publiceren. Als het kamerlid het werk niet meer kan doen dan is dit jammer.
Als een stalkingsslachtoffer na jaren in zijn memoires verteld over stalking door een persoon in het verleden, op een blog of in de krant of in een boek en noemt naam en toenaam en doet dit omdat de stalker uitgebreid overal heeft verteld dat het slachtoffer eigenlijk de dader is ook aan de politie, dan heeft deze zeker het recht om waar dan ook het te vertellen en te schrijven. Dit ter verdediging en als uiting over het aangedane leed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten